Mijn eerste winter met nieuwe medicatie: een onderhoudskuur antibiotica. Ga ik nu op de feiten vooruitlopen? Durf ik het te zeggen? Ik ben niet ziek geweest afgelopen winter en lente(!). Van oktober tot en met april zijn heftige maanden, maar vanaf mei wordt altijd alles beter. Hoe komt het dat ik deze winter en lente, in de eerste keer van mijn leven, niet ziek ben geworden? Heel simpel, onderhoudskuur antibiotica.
Wat heeft een onderhoudskuur antibiotica mij gebracht?
Meer van dit soort gedachtespinsels lezen, bekijk dan MIND in het menu. Op sommige momenten, vooral afgelopen januari en februari, vergat ik dat ik even ziek ben. Soms vergeet ik even, nadat ik een goede dag heb gehad, dat ik chronisch ziek ben. En ik denk dat daar het grootste verschil tussen met en zonder een onderhoudskuur antibiotica. Voorheen was ik vooral in de winter een halve zombie (dit vertelde ik ook aan mijn longarts, vond hij een duidelijk vergelijking) en dit was zeer eentonig. Dagelijks leefde ik voor zover dat kon en deed ik wat moest. Nu, met de antibiotica, heb ik goede en slechte dagen. Op de goede dagen kan ik 45 minuten lopen zonder dat ik daarna op de bank ik slaap val. Dan kan ik de hele dag ‘aan’ staan, zonder powernap. Op een slechte dag, ben ik echt moe. Lukt het me net om het avondeten op te eten en ben ik de hele dag niet echt te genieten.
Grote voordelen
Door de antibioticakuur heb ik de mogelijkheid gehad om mijn conditie te verbeteren. In de zomermaanden is mijn conditie goed. Maar dit verslechtert wanneer de winter dichterbij komt. Ik kan mijn conditie niet op pijl houden, aangezien dagelijkse klussen (zoals school) mij meer energie kosten. Daarnaast word ik elke winter regelmatig ziek, zoals griep en verkoudheden, maar ook infecties. Hierdoor ebt de conditie die ik heb opgebouwd weg. Maar afgelopen winter ben ik niet ziek geweest. Hierdoor heb ik niet alleen mijn conditie op pijl kunnen houden maar dit ook kunnen verbeteren. Ik begin namelijk elke jaar opnieuw in mei met meer bewegen en dan kan ik dat opbouwen tot en met september waarna het wegebt en ik weer in mei begin. Maar nu heb ik dat wat ik van mei tot september heb opgebouwd verder kunnen trainen in oktober tot en met februari. Er gaat een hele nieuwe wereld voor mij open!
Ben ik hier nu afhankelijk van een onderhoudskuur antibiotica?
De dokteren vonden het lastig, ‘gaan we een meid van (toen nog) 23 jaar een onderhoudskuur antibiotica geven? Dat is niet niks?’. Nee dat is het ook niet. Maar de conclusie was, ik zit toch wel elke winter één of twee keer aan een antibioticakuur, dus als we dat verdelen over een jaar zal het niet veel kwaad kunnen. Ikzelf vond het heftig, want wat als ik er me goed bij voel? Dan word ik afhankelijk van een medicijn. En ja, ik heb meer medicatie en hier ben ik ook afhankelijk van… maar antibiotica. Het woord ligt bij mij heel gevoelig, het is niet iets wat ik al goed associeer. Het is iets wat ik krijg als ik heel ziek ben, te ziek. Als het helpt, om makkelijker de dag door te komen, proberen kan altijd.
Balans zoeken in de toekomst
Geprobeerd heb ik zeker. Want er is al ruim een half jaar voorbij met deze nieuwe medicatie. Geen idee wat de toekomst brengt, maar op dit moment voel ik me goed. Ik moet alleen wel meer op zoek naar die balans, maar het is ook wennen dat ik überhaupt goede dagen heb ik januari. Daar probeer ik dan alles uit te halen. Maar hier mag ik meer balans in zoeken. Nu ik weet dat ik die goede dagen heb en ik weet dat ze niet zomaar weer weg zijn kan ik waarschijnlijk wel vaker denken dat niet alles hoeft op die dag. Je kan wellicht begrijpen, ik ken dit gevoel alleen in de zomer. Ik heb van elke energie gebruik gemaakt en wanneer ik te veel energie verbruik krijg ik een slechtere dag. Ik hoop dat afgelopen winter mij het vertrouwen heeft gegeven dat mijn lichaam zich wel degelijk goed kan voelen in de winter. Dat ik hier meer op kan vertrouwen. Dat ik mijn lichaam meer kan vertrouwen.
En toen: corona virus tussendoor
Ik heb bovenstaande tekst geschreven voor en tijdens dat heel Corona visrus in Nederland aanbod kwam. Dus daarom type ik het volgende er nog even bij. Ik heb nog geen verkoudheidssymptomen en ik hoop dat dat zo blijft. Maar het is niet niks, zo’n virus, zo dichtbij. Ik ben wel angstig voor dit virus. Nog steeds, misschien wel meer nu er minder bestemmingen zijn. Vorige keer dat ik zo’n soort virus opliep, Mexicaanse griep, verloor ik veel longinhoud door de longontsteking die daar bij gepaard ging. Ook met dit virus zit er een longontsteking bij. Ik doe daarom extra voorzichtig; handen wassen en ik zoek geen openbare plekken op. Vriendinnen komen nu naar mij om te lunchen of ik spreek af op plekken waar je buiten kunt zitten. Beetje geluk moet je toch hebben…
Vertrouwen in mijn lichaam, ik hoop dat ik dat gevoel kan vasthouden. Hebben jullie ervaring met antibiotica of een onderhoudskuur antibiotica? Laat het mij hieronder weten in de reacties! Meer van dit soort gedachtespinsels lezen, bekijk dan MIND in het menu.
Liefs, Fenna
Bewaar dit artikel op Pinterest:
wat ben je toch een positieve vrouw. Ik heb ieder jaar geen griep maar verkoudheid die maanden duurt. Die maar niet over wil gaan . Kost ook heel veel energie. nu had ik voor de afgelopen winter bedacht misschien is echina- force iets voor mij versterkt je immuun systeem. die heb je voor als je ziek bent, maar ook voor dagelijkse dosis. ik dacht gewoon proberen en wie schetst mijn verbazing ik heb nergens last van gehad. verrassend. Marina doet dat ook. en het hoeft voor jou niet te helpen maar het is ieder geval geen antibiotica. En verder ben je slim genoeg om het zelf te beslissen. Je hebt ook nog tijd want het is nog geen winter.Veel succes! van je tante
Auteur
Hee Conny, wat fijn om te horen! Liefs, Fenna
Ik herken je twijfels heel erg! Zelf heb ik vanwege astma en een immuunstoornis ook een paar jaar preventief antibiotica moeten slikken in de wintermaanden (of als de r in de maand is zoals mijn arts zei). Aan de ene kant werkte het wel, maar ik voelde me er lang niet altijd prettig bij. Zeker niet toen ik meer last kreeg van de bijwerkingen en er twijfels bij de artsen ontstonden over resistentie tegen de antibiotica. Uiteindelijk zijn we gestopt toen ik fysiek én mentaal goed aangesterkt was, maar het blijft altijd nog een middel voor achter de hand. Als ik echt weer achteruit ga, werkt dat gewoon het beste. En inderdaad, dan moet je genieten van de extra energie die het geeft en je lichaam de rust gunnen.
Auteur
Hallo Madelon ik heb gelukkig (nog geen) last van bijwerkingen. Slim besluit om te stoppen, wie weer voor mij ooit ook weer een optie :). Liefs, Fenna