Ik ga naar vergaderingen toe, ik mail & bel opdrachtgevers, ik doe mijn administratie & omzetbelasting en ik sta ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Toch voel ik me meer student dan ondernemer. Toen ik het hierover had met een vriendin die ook onderneemt en nu net klaar is met haar studie zij ze ‘jij denkt al veel meer als een ondernemer dan ik’ en ook mijn moeder zei toe ik het met haar besprak ‘je onderschat je zelf zeer’.
Van student naar ondernemer
Ik sta al een jaar ingeschreven bij de kvk en ben twee ondernemingen verder die beide goed lopen. Maar ik weet ook dat ik nog veel te leren heb. Ik kan mijn creativiteit kwijt en ik kan op een manier werken die voor mij én mijn lichaam werkt. Anderen zien mij dus blijkbaar als ondernemer, waarom ik mijzelf niet? Ik merk dat ik het gewoon heel normaal vind om dit te doen. Tijdens een workshop job crafting leerde ik dat de combinatie van ‘gewoon normaal’ niet voor iedereen ‘normaal’ is, maar waar waarschijnlijk jouw kracht ligt als je die woordencombinatie zo vanzelfsprekend gebruikt. Het is niet per se dat ik ondernemen normaal vind, maar voor mijn situatie vind (en vond) ik het een logische stap. De voornaamste reden waarom ik onderneem is de vrijheid die het mij geeft, zoals iets kleins, maar oh zo belangrijk voor mij: powernaps tussen de middag. Dat kan ik als ondernemer zelf inplannen.
Hoe verander ik mijn mindset?
Ik moet nog een jaar studeren voordat ik mezelf écht geen student meer hoef te noemen, maar dus ondernemer. Eigenlijk mag dat nu al… Dus, nog een jaar om mijzelf te trainen om me een volwaardig ondernemer te vinden en dit te benoemen. Het zijn al kleine dingen waar ik op wil letten en veranderen. Zoals laatst, ik was bij Amac en kocht iets voor mijn iPhone, dat wilde ik op de zaak zetten van mijn ouders… Waarom? Ik heb een eigen zaak! Zet het gewoon op mijn eigen bedrijf én e-mail én adres. Of het feit dat ik het lastig vind om mijn verdiende geld uit de onderneming te halen en bijvoorbeeld mezelf uit te betalen of iets te kopen qua workshop om in mezelf te investeren. Daar voel ik me niet ondernemer genoeg voor. Time for a change! Of nog een voorbeeld, ik was bij de kapper en die vroeg wat ik ging doen in het weekend. Ik zei ‘werken’, waar werk je dan was de vraag. Waarop ik antwoorden dat ik voor mezelf werk. Wat ik super raar vond eerlijk gezegd om dat te zeggen. Daar mag wel wat meer trots achter zitten Fenna!
Ik onderneem!
Ik ga tegen al die kleine dingen, en grotere als die op mijn pad komen, zeggen dat ik ONDERNEEM. Dat het goed gaat, dat ik voor mezelf werk. Vol trots! Dat ik nog wel studeer maar na mijn studie mijn doel is om (mijn versie van) full-time voor mijzelf te beginnen! Dat ik soms als mensen voor mijn bedrijf laat werken om mij te helpen met opdrachten. En dit lieve mensen, hoop ik, dat ik mijn mindset verander van student naar ondernemer.
Hoe gaat het met jouw mindset? Voel jij je 100% ondernemer?
Liefs, Fenna
