
Dit artikel gaat over je schuldig voelen als moeder van een kind met een beperking. Pas las ik namelijk online een artikel over je schuldig voelen ten aanzien van je kinderen. Ten aanzien van wat er met jouw kind aan de hand is. Over wat je allemaal voor jouw kinderen doet. En de gevolgen daarvan. Ik heb daar nooit zo bij stilgestaan, maar denk nu dat ik het eigenlijk gewoon verdrongen heb.
Je schuldig voelen als moeder van een kind met een beperking
Wat zijn schuld en spijt toch gemene emoties. Want verstandelijk weet ik wel dat ik niet meer had kunnen doen. Ik heb me altijd voor 1000% ingezet voor mijn kinderen. Maar soms was het teveel, te moeilijk, te lang en te zwaar. Er is bij ons tenslotte wel meer aan de hand dan in menig gezin. En soms liet ik voor mijn gevoel steken vallen. Maar dikwijls was het uiteindelijk ‘de schuld’ van een andere partij, namelijk van hulpverleners die hun werk niet goed deden. Maar dan nog voelt het alsof ik wat ‘verkeerd’ gegaan is, misschien had kunnen voorkomen.
Lees ook:
- Column van mama: de angst voor corona houdt ons in bedwang.
- Hoe ga je om met onzekerheden door het coronavirus?
- Wat is een scoliose? Mijn ervaring en behandelingen.
Hoe ga je als moeder om met schuldgevoel?
Deze gevoelens, allemaal even in een zwak moment, waar ik me dan ook weer schuldig over kan voelen. Zo dadelijk zet ik hem weer in de verstandelijke modus en … door. Het helpt toch niet, je schuldig voelen of spijt hebben. Je neemt een besluit met de feiten die je op dat moment hebt. Zijn de feiten een minuut later anders, dan neem je een ander besluit. Je kunt er niks meer mee. Andere feiten, ander besluit.
Maar goed, met je gevoel zit je er dan wel anders in. En dat is soms lastig. Er is veel fout gegaan tijdens het opgroeien van mijn kinderen (ook medisch fouten) en heel dikwijls werd dat veroorzaakt door derden. Wat schuld of spijt!! Verdomme, weg ermee. Het leidt tot niks, alleen tot een depressie dan misschien… :).
Zo, nu moet ik dit advies zelf nog uitvoeren. Zoals ik al zei, lukt dat meestal wel. Maar soms steekt dat monster zijn kop op, zoals na het lezen van dat artikel.
Liefs,
Ineke, mama van Fenna
WIL JIJ WETEN WAT MIJN FAVORIETE PRODUCTEN ZIJN? BEKIJK DAN MIJN WEBSHOP!
INSPIRATIE NODIG OM CONTENT TE DELEN VOOR OP JOUW INSTAGRAM? DOWNLOAD DAN HIER MIJN GRATIS E-BOOK VOOR 10 CONTENT IDEEËN!
Lees ook:
- Column van mama: de angst voor corona houdt ons in bedwang.
- Hoe ga je om met onzekerheden door het coronavirus?
- Wat is een scoliose? Mijn ervaring en behandelingen.
OVER DE COLUMNISTE
Deze column is geschreven door mijn moeder, Ineke. Meer verhalen van haar lezen? Alle artikelen die mijn moeder heeft geschreven zijn te vinden in menu onder het kopje MIND of bij COLUNM VAN MAMA.
Fenna: “Deze artikelen komen tot stand wanneer mama tijd en inspiratie heeft om iets te schrijven, dan typt ze op haar iPad een verhaaltje en mailt ze het naar mij. Wanneer dit dan in mijn mailbox staat lees ik het altijd als ik alleen ben. Het is confronterend en superlief. Dank je wel mama!”
Bewaar dit artikel op Pinterest: