Mijn moeder heeft weer heel lief een artikel getypt! Deze keer over het feit dat ik niet meer om de hoek woon over een paar weken! Van zorgenkindje naar op mijn eigen benen staan. Ik snap dat dat voor mijn moeder ook heel gek is en ben daarom extra dankbaar dat ze me in elke keuze steunt! Maar dat verteld ze graag zelf…
(meer…)
Zoals bekend is Fenna te vroeg geboren. Met 30 weken. Op zich niet zo vroeg maar omdat zij het door een gebroken vruchtvlies met 13 weken met zeer weinig vruchtwater moest doen, zijn al die weken een zeer stressvolle ervaring voor haar als baby geweest. Bovendien zouden ze (Fenna en Demi) het niet overleven dus moeders zat ook stijf van de stress op de bank, 17 weken lang.
(meer…)
Fenna is het laatste kind dat uit huis is gegaan. Dubbel gevoel geeft het. Uiteindelijk waren we er alle drie aan toe, maar we hebben het dikwijls ook erg gezellig met zijn drieën. Maar niet altijd… Ze woont nu ruim een half jaar op zichzelf. En volgens Fenna duurde het weken eer we elkaar één dag niet zagen. Haha. Ze woont om de hoek!
(meer…)
Als klein kind kon Fenna opeens erg boos worden. Ik heb nog een beeld voor me dat ze in de hal stond, tegen de muur schopte en de jassen van de kapstok aftrok. Pas jaren later is me duidelijk geworden dat ze dat deed als ze benauwd was. Pure paniek omdat ze geen lucht kreeg…. onmacht bij benauwdheid.
(meer…)
Afgelopen weken heeft Fenna een ebook geschreven over grenzeloos positief zijn en denken in mogelijkheden. Natuurlijk heb ik dit boek gelezen en ik neem zo’n verhaal dan mee in mijn gedachten en elke keer komt er weer iets voorbij in mijn hoofd wat hiermee te maken heeft. En aangezien Fenna een klant heeft met een Facebookpagina Kleine Kanjers en ik regelmatig op hun Facebookgroep de reacties van mensen met een te vroeggeboren baby’tje lees, waren mijn gedachten weer meer bij deze heftige periode. En gaandeweg dacht ik, is misschien leuk(?) om te delen.
(meer…)
Dit artikel gaat over je schuldig voelen als moeder van een kind met een beperking. Pas las ik namelijk online een artikel over je schuldig voelen ten aanzien van je kinderen. Ten aanzien van wat er met jouw kind aan de hand is. Over wat je allemaal voor jouw kinderen doet. En de gevolgen daarvan. Ik heb daar nooit zo bij stilgestaan, maar denk nu dat ik het eigenlijk gewoon verdrongen heb.
(meer…)