Zoals bekend is Fenna te vroeg geboren. Met 30 weken. Op zich niet zo vroeg maar omdat zij het door een gebroken vruchtvlies met 13 weken met zeer weinig vruchtwater moest doen, zijn al die weken een zeer stressvolle ervaring voor haar als baby geweest. Bovendien zouden ze (Fenna en Demi) het niet overleven dus moeders zat ook stijf van de stress op de bank, 17 weken lang.
Gevolgen vroeggeboorte
Ze heeft tien weken in het ziekenhuis gelegen waarvan 4 weken aan de beademing in Utrecht. Totaal 10 weken ziekenhuis na haar geboorte en ook haar eerste jaren waren zeer stressvol. Veel ziek met de nodige ziekenhuisopnames. Dat ze het alle twee overleefd hebben is puur geluk
Wat heeft dat voor gevolgen voor een baby, kind, volwassene? Ik lees op internet dat je er veel aan over kan houden. Onder andere autisme en ADHD. Nou is Demi (Fenna’s tweelingzusje) natuurlijk ook te vroeg geboren, maar die heeft het in mijn buik veel makkelijker gehad. Die was lekker aan het ronddobberen en springen in het vruchtwater. Had alle ruimte. Laat nou net Demi autistisch zijn en ADHD hebben. Natuurlijk heeft Fenna er lichamelijk jaren over gedaan om te herstellen. Haar gewicht is nog steeds een issue ‘s winters. Maar aan de andere kant houdt zij van droge toastjes en bij Demi moet er toch echt wel wat lekkers op!
Ook is Fenna zo dikwijls ziek geweest dat ze ver achter liep qua ontwikkeling op haar leeftijdgenoten. Maar ze heeft het allemaal ingehaald, door de mogelijkheden die wij haar gegeven hebben en later hoofdzakelijk door eigen motivatie. Door eigen inzet. Het is een taaie en als ze dat niet geweest was had ze het al niet overleefd.
Compenseren van lichamelijke tekortkomingen
Ze heeft in haar leventje al heel wat meegemaakt en dat maakt haar zo’n doorzetter. Een overlever. Ik heb wel eens gedacht dat ze het idee heeft, bewust of onbewust, dat ze, omdat haar lichaam ‘faalt’ ze extra haar best moet doen om andere zaken wel te bereiken. Ze compenseert haar lichamelijke tekortkomingen met andere dingen waar ze dan super goed in wil presteren. Zo heeft ze haar mbo- én hbo-diploma behaald. Gedeeltelijk door zelfstudie, omdat ze te weinig uren in de klas aanwezig kon zijn door onder andere vermoeidheid. School wilde hierin niet meewerken maar wat is het probleem als het kind het aankan. Destijd wilde ze niet meewerken aan de les opnemen zodat Fenna die thuis kon volgen. En nu met corona is het bijna normaal. Dat had haar schooltijd wel veel makkelijker gemaakt.
Maar als Fenna iets wil gaat ze ervoor. Dat is al dikwijls gebleken. Net als Demi wil ze graag leren. Leren wat ze nodig heeft om te kunnen blijven presteren. Leren wanneer ze rust nodig heeft om te blijven presteren. Ze blijft zichzelf ontwikkelen, heeft daar toch wel een bepaalde onrust in. Maar net die onrust brengt haar verder.
Eigen bedrijf
Net omdat ze weet dat ze niet voor een baas kan werken is ze een eigen bedrijf ‘Hou Het Luchtig” begonnen en ook daar presteert ze meer dan goed. Let wel, ze moet er hard voor werken en de basis is al jaren geleden gelegd. Niks voor niks, maar ze doe het toch maar. Ze kan zo haar eigen uren indelen en als het wat minder gaat haar rust nemen als dat kan. Want je houdt toch je verplichtingen tegenover je opdrachtgevers! Niks is makkelijk uiteindelijk, maar ze gaat de uitdaging aan.
Supertrots op je, ook als je het wat rustiger aan doet, maar dat weet je.
Liefs, Ineke (mama van Fenna)
Sinds kort heeft mama een eigen blog over moeder zijn van een bijzonder gezien >> lees hier!
Lees ook:
- Column van mama: onmacht bij benauwdheid
- Column van mama: Fenna het huis uit.
- Column van mama: over je schuldig voelen als moeder van een kind met een beperking.
DOWNLOAD MIJN GRATIS EBOOK “IN DRIE STAPPEN GRENZELOOS POSITIEF!”
WIL JIJ WETEN WAT MIJN FAVORIETE PRODUCTEN ZIJN? BEKIJK DAN MIJN WEBSHOP!
BLIJF OP DE HOOGTE: SCHRIJF JE IN VOOR MIJN NIEUWSBRIEF!
OVER DE COLUMNISTE
Deze column is geschreven door mijn moeder, Ineke. Meer verhalen van haar lezen? Alle artikelen die mijn moeder heeft geschreven zijn te vinden in menu onder het kopje MIND of bij COLUNM VAN MAMA.
Fenna: “Deze artikelen komen tot stand wanneer mama tijd en inspiratie heeft om iets te schrijven, dan typt ze op haar iPad een verhaaltje en mailt ze het naar mij. Wanneer dit dan in mijn mailbox staat lees ik het altijd als ik alleen ben. Het is vaak confronterend en altijd superlief. Dank je wel mama!”
